Cervicale osteochondrose.

De pijn in de nek is een alarmerend teken. Misschien is dit gewoon een overspanning en moet je gewoon ontspannen en ontspannen. Maar wat als de pijn wordt geassocieerd met osteochondrose van de cervicale wervelkolom? Het is belangrijk om de symptomen en behandeling zorgvuldig te overwegen, omdat complicaties het belangrijkste orgaan kunnen beïnvloeden - de hersenen.

Wat is cervicale osteochondrose

Osteochondrose van de cervicale wervelkolom is een degeneratieve ziekte van het bot-cherry-systeem van het lichaam. Het leidt tot de vernietiging van de cervicale intervertebrale schijven, de groei van botweefsel van de wervels, de vorming van gezwellen op hun oppervlakken.

De cervicale wervelkolom bestaat uit zeven wervels, waarvan de eerste is gearticuleerd met de schedel. De anatomische en functionele eenheid van de wervelkolom is het spinale-motorische segment. Dit is een gezamenlijk complex, waardoor de wervelkolom beweegt. Het complex bestaat uit twee wervels, de tussenwervelschijf, de gewrichtsoppervlakken van de wervels (facet), zenuwen, ligamenten en spieren.

Osteochondrose begint met schade aan de intervertebrale schijf en beïnvloedt alle omliggende weefsels. Na verloop van tijd leidt het proces tot een schending van de biomechanica van de wervelkolom als geheel. Met de ontwikkeling van osteochondrose kunnen hernia van tussenwervelschijven, knijpende zenuwwortels en bloedvaten ontstaan.

Pathologische processen in de tussenwervelschijf vinden plaats vier fasen: dieet, verzwakking van de ligamenten, schade aan de schijf en compressie van de zenuwen.

• Fase 1. De voorwaarden van de macht en het metabolisme van de tussenwervelschijf worden geschonden. Vanwege de kenmerken van de structuur worden schijven alleen gegeten tijdens beweging. Als dit niet het geval is, beginnen dystrofisch weefselveranderingen: de schijf is uitgehongerd en uitgedroogd. Verlies van water leidt tot het feit dat de tussenwervelschijf de functies van afschrijving niet kan uitvoeren. De belasting op de vezelachtige ring intensiveert, scheuren en tranen verschijnen erin. Op dit moment kan kleine pijn verschijnen.
• Fase 2. In de tweede fase treedt het ligamentaire apparaat van het wervelsegment voor. De verbinding wordt pathologisch mobiel. Het pathologische proces in de schijf wordt verergerd, de hernia (prolaps) begint - het sijpelen van de pulpoote kern door scheuren in de vezelachtige ring. De pijn wordt periodiek.
• Fase 3. Verder is de tussenwervelschijf volledig beschadigd. De pulpoose kern van de schijf gaat verder dan de vezelachtige ring. De resulterende hernia kan inbreuk maken op de zenuwwortels. Het ontstekingsproces ontwikkelt zich. Dit wordt gemanifesteerd door een verergering van pijn, het zo -aangedekte radiculaire syndroom.
• Fase 4. In de vierde fase beïnvloedt de nederlaag de nabijgelegen stoffen. Het is mogelijk om de radiculaire slagader te persen, wat leidt tot het gebrek aan bloedtoevoer naar het ruggenmerg. Als gevolg hiervan kan de wervelkolom volledig worden geïmmobiliseerd.

De eerste tekenen en belangrijkste symptomen

Aan het begin van de ontwikkeling van osteochondrose van het cervicale gebied, ongemak, bewegingsbeperking, pijn van de nek. Vaak hecht dit geen belang.

Na verloop van tijd wordt de pijn intenser, pijnlijk, brandend, hoofd, nek, schouderbladen, schouders gewond - misschien ontwikkelt dit het syndroom van de wervelslagader. De slagader is geperst of krampachtig, de bloedstroom wordt verstoord.

In 1-2 fasen van cervicale osteochondrose treden oogthalmologische problemen in verband met spasme in de vaten vaak op. Donker worden in de ogen, flikkeren, het uiterlijk van "vliegen", gekleurde vlekken voor de ogen - al dit zijn symptomen van osteochondrose.

De meest voorkomende symptomen van cervicale osteochondrose:

1. Migraine, duizeligheid, misselijkheid en hoest.
2. Hoorhoren, pijn in het oor, gezicht.
3. Motorstoornissen in de handen, benen. De gevoeligheid van de huid op het hoofd kan een opening zijn.
4. Pijn in de hand. Als een nerveuze wervelkolom wordt geknepen, kan het hele gebied waarin hij impulsen stuurt pijn doen of "eruit vallen".

Naast de bovengenoemde symptomen kunt u een onderscheid maken tussen drie hoofdpijnsyndroom, bij het vergezellen van osteochondrose van de cervicale wervelkolom. Het syndroom is een heel complex van symptomen. De bepaling van het leidende pijnsyndroom is belangrijk, omdat het gehele behandelingsregime precies is gebouwd op het elimineren van pijn. En het is onmogelijk om het te elimineren zonder de oorsprong te kennen.

• Miofasciaal syndroom - Pijn in skeletspieren en aangrenzende fascia. De overtreding wordt geassocieerd met overbelasting, waarin spasme, hypertoniciteit, pijnlijke knooppunten in de spieren (trigger -punten) optreden.
• Rook -syndroom - De pijn veroorzaakt door langdurig persen van de wortels van de wervelkolomzenuwen. Het proces van herniale vorming voor osteochondrose van de wervelkolom leidt tot een knijpen van de zenuwvezels en de daaropvolgende inflammatoire reactie. De pijn verspreidt zich over de zenuw.
• Facet syndroom - Pijn in de gewervelde dieren. De wervels uit de tweede cervicale hebben gewrichtsprocessen, die zijn onderling verbonden door gebogen (facet) gewrichten. Met osteochondrose worden tussenwervelschijven vernietigd, hun hoogte afneemt en dit leidt tot het feit dat de gewrichtscapsules van de gebogen gewrichten in constante spanning zijn. Dit veroorzaakt pijn. Bovendien neemt de pijn tegen het einde van de dag toe, vooral met een langdurige gedwongen positie.

De oorzaken van osteochondrose in de cervicale wervelkolom

Een van de belangrijkste oorzaken van osteochondrose is de evolutie van de wervelkolom tot een hoge verticale belasting. De voorouders van mensen liepen op vier poten, net als andere zoogdieren. Ze hadden geen last van osteochondrose, omdat in de horizontale positie van het lichaam intra -bonzen druk half zoveel is als in verticaal. Volgens de evolutienormen vond de overgang naar rechttrekken niet zo lang geleden plaats en de wervelkolom had gewoon geen tijd om zich aan te passen aan een hoge verticale belasting. Dus, samen met de rechttrekken, verwierf een persoon ook ziekten van het musculoskeletale systeem.

Een nog meer kwetsbare nek van een persoon maakt zijn structuur. De cervicale afdeling van een persoon bestaat uit zeven kleine mobiele wervels, die worden gearticuleerd door het type kinderpiramide. Dit ontwerp kan nauwelijks stabiel worden genoemd buiten de rest van de rest. Bovendien is het spierframe in deze zone zwak en kunnen de belastingen hoog zijn - dit alles maakt de nek kwetsbaar. Elke verwonding is beladen met gevolgen. Zelfs als de schade in een andere wervelkolom was, kan de herverdeling van de belasting osteochondrose veroorzaken.

Een andere factor is veroudering. De vorming van het skelet- en kraakbeenstof eindigt met 21 en daarna begint het onomkeerbare verouderingsproces (degeneratie). Voedingsmiddelen van kraakbeen worden alleen uitgevoerd als gevolg van diffusie, en als de intervertebrale schijf geen voedingsstoffen ontvangt, begint deze geleidelijk in te storten.

Bovendien draagt de ontwikkeling van cervicale osteochondrose bij aan:

1. Auto -immuunziekten. Ze betrekken hun eigen lichaamscellen in het pathologische proces van de vernietiging van het kraakbeenweefsel.
2. Infecties, hormonaal falen, vertraging in het metabolisme - al deze bloedsomloop kan ook dienen als factoren voor de ontwikkeling van osteochondrose.
3. Een zittende levensstijl, werkomstandigheden waaronder een persoon het grootste deel van de tijd in een geforceerde statische positie doorbrengt.
4. Hoge belastingen die leiden tot verwondingen kunnen leiden tot compressie.
5. Genetische defecten geassocieerd met de zwakte van het musculoskeletale systeem en de inferioriteit van het kraakbeenstof.

Het wervelkanaal in de cervicale wervelkolom is erg smal, dus hoge belastingen, elke overtreding of letsel kan leiden tot compressie van het ruggenmerg. En dit is erg gevaarlijk.

Bovendien passeren een groot aantal zenuwuiteinden en bloedvaten in dit gebied. Als het bloed stopt met stromen in de hersenen in het juiste volume, kan er een beroerte plaatsvinden.

Diagnostiek

Bij de primaire diagnose van cervicale osteochondrose verzamelt de arts de geschiedenis van de patiënt. Hij ontdekt dat en hoe het pijn doet, met welke intensiteit, met een lading of in rust, op welk tijdstip van de dag het sterker doet, of de cervicale wervelkolom heeft plaatsgevonden.

Tijdens het onderzoek van de nek voelt de dokter de cervicale wervels en spieren, lymfeklieren; Beoordeelt het volume van bewegingen, sluit het Rooser -syndroom uit of bevestigt.

Daarna wordt een laboratoriumdiagnose voorgeschreven om auto -immuunziekten uit te sluiten: een algemene bloedtest, ESR, reumatoïde factor, antigeen HLA B27.

De belangrijkste rol in de diagnose wordt gegeven aan radiografie, computertomografie en magnetische resonantiebeeldvorming.

• RntGenografie Het helpt om de toestand van botstructuren, zachte weefsels en kraakbeen in de afbeeldingen te evalueren, worden niet weergegeven. Om deze structuren te visualiseren, wordt contrastmedium geïntroduceerd: angiografie, discografie, myelografie.
• Computertomografie (CT). Deze methode maakt ook gebruik van het principe van radiografie, maar met behulp van computerverwerking kunt u een reeks foto's van longitudinale en transversale secties krijgen waarop u bot en kraakbeen kunt zien.
• Magnetische resonantietomografie (MRI). Het is een "gouden standaard" bij de diagnose van pathologieën, waaronder kraakbeen en zachte weefsels. MRI geeft een idee niet alleen over de structuur van organen en weefsels, maar ook op haar functioneren. In het geval van osteochondrose met een frequente complicatie is er een hernia van de wervelkolom. Met MRI kunt u het proces van hernia -vorming in de vroege stadia diagnosticeren.

Behandeling

Behandeling van osteochondrose van de cervicale wervelkolom wordt gereduceerd tot conservatieve methoden. Aanvankelijk wordt het pijnsyndroom verwijderd en worden vervolgens verschillende procedures voorgeschreven. Maar in de meest extreme gevallen, wanneer de pijn niet meer dan drie maanden voorbijgaat en medicijnen niet helpen, wordt chirurgie de enige uitweg.

Niet -chirurgische behandelingsmethoden

Osteochondrose heeft al meer dan een jaar het bot -ocale systeem getroffen en daarom zal de behandeling tijd kosten. Geduld moet worden gewonnen. Conservatieve behandelingstaken:

1. Elimineer pijn.
2. Verwijder ontstekingen.
3. Herstel de functies van spinale wortels.
4. Versterk het spier korset en ligamenten.

Conservatieve behandeling omvat medicamenteuze therapie en fysiotherapie. Preparaten helpen de pijn te verlichten tijdens de verergering en fysiotherapie - om de processen van zelfverhuizing het lichaam te lanceren.

Tijdens ernstige pijn met radiculair syndroom wordt de SO -gekalde "blokkade" uitgevoerd: het medicijn wordt toegediend in de onmiddellijke nabijheid van de ontstoken wervelkolom van de spinale zenuw.

Fysiotherapeutische behandeling is gebaseerd op natuurlijke en kunstmatig nagebouwde fysieke factoren: koude, warmte, elektrische stroom, magnetische straling, laser en andere. Voor hun wederopbouw worden speciale apparaten, apparaten, handmatige methoden gebruikt.

• Lasertherapie - Biologische activering van de processen van regeneratie van de tussenwervelschijven. Het lichaam begint zichzelf te doen.
• Plasmotherapie (PRP -therapie) - Injecties van plasma geïsoleerd uit het bloed van de patiënt. Plasma is rijk aan bloedplaatjes, groeifactoren, hormonen. Na injectie stijgt de lokale immuniteit, worden regeneratieprocessen gelanceerd.
• Acupunctuur - Stimulatie van zenuwuiteinden met speciale naalden. Verbetert het metabolisme in aangetaste gebieden, verlicht pijn.
• Schokgolftherapie - Blootstelling aan golven met hoge frequente. Hiermee kunt u processen voor natuurlijke herstel starten.
• Kinesitherapie - Bewegingstherapie. Het kan actief zijn (oefentherapie) en passief (massage, tractie). LFK versterkt de rugspieren, tractie verlicht spanning en pijn. Het is geselecteerd, rekening houdend met de individuele kenmerken van de patiënt.
• Handmatige therapie en massage - Blootstelling aan zachte weefsels en gewrichten om het evenwicht in het lichaam te herstellen en synchronisatie van processen. Retourneer mobiliteit en elimineer pijn.
• Taping - Speciale pleisters op de huid lijmen op plaatsen waar het nodig is om de receptoren van stretchen en compressie van de spieren te beïnvloeden. Het kan zowel ontspannen als de toon vergroten.

In de periode van acute pijn wordt de patiënt aanbevolen om speciale verbanden en kragen in de nek te dragen.

Het positieve effect van conservatieve behandeling wordt binnen 2-3 maanden bereikt. Als er geen resultaat is, wordt de patiënt aanbevolen.

Chirurgische behandelingsmethoden van osteochondrose

Operatie in het geval van cervicale osteochondrose is een extreme maatregel waarvoor speciale indicaties nodig zijn. De bewerking wordt aanbevolen als:

1. De pijn kan niet meer dan 3 maanden worden verwijderd door therapeutische behandeling.
2. Er is een hernia van de tussenwervelschijf.
3. Gevoeligheid in het ledemaat verdwijnt

Postoperatieve revalidatie kost ook tijd en kan therapeutische behandeling omvatten.

Cervicale osteochondrose is een complexe degeneratieve ziekte. Je kunt het niet behandelen. Dergelijke ernstige schendingen in het musculoskeletale systeem kunnen leiden tot handicap. De pijn in de nek kan chronisch worden, osteochondrose zal zich verspreiden naar verschillende delen van de wervelkolom. Tijdige preventie kan de ontwikkeling van deze ziekte voorkomen.

Preventie

Om de gezondheid van de cervicale wervelkolom te handhaven, is dagelijkse lichamelijke activiteit noodzakelijk. Het voedsel van de tussenwervelschijven vindt plaats in beweging, dus het is uiterst noodzakelijk. Het is belangrijk dat de belastingen optimaal en regelmatig zijn.

Als het werk gerelateerd is aan constante bevinding in een statische positie, is een periodieke warm -up nodig. En thuis na een werkdag kun je een tijdje op je rug op een vlak oppervlak liggen en een rol onder de nek leggen. Deze methode zal helpen de cervicale buiging van de wervelkolom te herstellen, spierspanning te verwijderen.

Bij de preventie van cervicale osteochondrose is de juiste pose tijdens de slaap belangrijk. Als een persoon in de ochtend opkomt met pijn in zijn nek, hadden de spieren geen tijd om te ontspannen en te herstellen.

Hier zal een orthopedisch kussen, dat afzonderlijk wordt geselecteerd, gedurende 3-5 jaar helpen.

Stel de behandeling niet uit

Een arts helpt u bij het kiezen van een herstelprogramma. Hij zal de toestand van de wervelkolom op MRI -afbeeldingen evalueren, de kans op resorptie en de mogelijkheid van behandeling melden.